Opieński Henryk

Opieński Henryk, ur. 13 I 1870, Kraków, zm. 21 I 1942, Lozanna,

muzykolog, kompozytor, skrzypek, dyrygent i pedagog muzyczny;

1911 zał. w Warszawie „Kwartalnik Muzyczny”, pierwsze pol. pismo muzykologiczne; 1914–19 przebywał w Szwajcarii (1917 zał. w Lozannie zespół wok. Motet et Madrigal), tamże 1926 osiadł na stałe; 1920–26 dyr. Akad. Muzycznej w Poznaniu; opery (Maria 1924, wg A. Malczewskiego), poematy symfoniczne (Zygmunt August i Barbara 1912); Dzieje muzyki powszechnej w zarysie (1912), La musique polonaise (1918), monografie F. Chopina, S. Moniuszki, I.J. Paderewskiego.