mistrz
najwyższy stopień w hierarchii rzemieślniczej, pełnoprawny członek cechu, właściciel warsztatu;
[czes. < łac.],
majster,
mistrz
Encyklopedia PWN
stanowisko to i termin „mistrz” pojawiły się wraz z początkami cechów; aby zostać mistrzem należało odbyć przepisane w statucie cechowym lata nauki w charakterze ucznia (terminatora) i czeladnika (nie wszędzie), zdać egzamin, przedstawić majstersztyk (nie wszędzie) oraz przedstawić świadectwo wolnego i prawego urodzenia, wnieść nakazane prawem opłaty, uzyskać obywatelstwo miasta; z pewnych ulg korzystali masłkowie; w XVII i XVIII w. cechowymi mistrzami byli też formalnie właściciele manufaktur; stanowisko mistrza utrzymało się w XIX i XX w. w cechach i podobnych stowarzyszeniach rzemieślniczych; obecnie w przemyśle mistrzem nazywa się doświadczonego pracownika kierującego grupą robotników.
