antropozofia
chrystocentryczna wiedza o człowieku kosm. i ziemskim jako immanentnym aspekcie bóstwa w jego rozwoju w wieczności i doczesności.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, sophía ‘mądrość’],
antropozofia
Encyklopedia PWN
Jest współcz. formą gnozy wyrażającą się w dążeniu do transracjonalnego poznania Bóstwa, przeciwstawiającą się jednostronności zarówno mistyki, jak i przyrodoznawstwa materialistycznego; antropozofia łączy wątki tradycji teozoficznej (teozofia), teorii ewolucji oraz gnostyczne interpretacje wypowiedzi mistyków chrześc., dokonane przez R. Steinera, uznawanego za twórcę antropozofii
