żylne
Encyklopedia PWN
hemodynamika
dział kardiologii zajmujący się badaniem warunków przepływu krwi w sercu i dużych naczyniach krwionośnych;
[gr.],
Hipokrates, Hippokrátēs, ur. ok. 460 p.n.e., wyspa Kos, zm. ok. 377 p.n.e., Larysa (ob. Larisa, Tesalia),
lekarz grecki, zwany ojcem medycyny; twórca zasad etyki lekarskiej i nauki o temperamentach.
Langenbeck
chirurg niemiecki;
[lạŋənb
k]
Bernhard Rudolph Konrad von, ur. 8 (9?) XI 1810, Padingbüttel, zm. 29 IX 1887, Wiesbaden,
k]
med. stan, w którym serce nie jest w stanie sprawować swej prawidłowej funkcji, jedna z przyczyn niewydolności krążenia;
med. nadmierne gromadzenie się płynu w tkankach i jamach ciała wskutek ogólnoustrojowego zaburzenia gospodarki wodnej i białkowej lub miejscowych zmian zakłócających wymianę wody między układem krwionośnym a tkankami;
