niewydolność serca,
med. stan, w którym serce nie jest w stanie sprawować swej prawidłowej funkcji, jedna z przyczyn niewydolności krążenia;
niewydolność serca
Encyklopedia PWN
niewydolność serca może występować pod postacią ostrą (najczęściej w zawale serca, w przebiegu chorób zakaźnych lub zakażeń) lub przewlekłą (w przebiegu wad serca, nadciśnienia tętniczego, chorób mięśnia sercowego, płuc); niewydolne serce nie jest w stanie przepompować wystarczającej objętości krwi, by zapewnić organizmowi odpowiednią ilość tlenu i składników odżywczych, jego niewydolność powoduje powstawanie zastoju w naczyniach żylnych, gromadzenie się płynu w tkankach; w leczeniu stosuje się leki moczopędne, leki zmniejszające opór naczyń oraz zwiększające siłę skurczu mięśnia serca, gdy przyczyną niewydolności serca jest jego wada — leczenie chirurgiczne.
