świadomości
Encyklopedia PWN
dyscyplina pedagogiki zajmująca się środowiskowymi uwarunkowaniami procesów wychowawczo-opiekuńczych i rozwoju człowieka w różnych fazach życia, a także budująca wiedzę o mechanizmach i procesach praktycznego przeobrażania, usprawniania, aktywizowania i modernizowania środowisk wychowawczych.
w staroż. filozofii gr., w szczególności filozofii Arystotelesa, mądrość praktyczna, świadomość celów swego postępowania oraz środków wiodących do tych celów;
postmodernizm
ogólne określenie nowych tendencji we współczesnej kulturze, filozofii nauki, życiu społecznym i politycznym, oraz sposobów ich opisu;
[łac.-fr.],
