środkowe
Encyklopedia PWN
Sumatra, indonez. Sumatera,
wyspa w Indonezji, w archipelagu Wielkich W. Sundajskich;
Syczuańska, Kotlina, Kotlina Czerwona, Sichuan Pendi,
śródgórska kotlina w południowo-zachodnich Chinach, w dorzeczu środkowego biegu Jangcy, między G. Sino-Tybetańskimi na zachodzie, górami: Daba Shan na wschodzie i Qin Ling na północy oraz Wyż. Junnan-Kuejczou na południu;
szakal czaprakowy, Canis mesomelas,
gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych;
Szanidar, Shanīdār,
jaskinia w północnym Iraku, w G. Kurdystańskich, w dolinie środkowego biegu rz. Wielki Zab.
archeol. kultura okresu przejściowego od paleolitu środkowego do górnego (ok. 35–30 tys. lat temu) występująca we Francji i północnej Hiszpanii;
miasto w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, na pograniczu Roztocza Środkowego i Roztocza Zachodniego oraz Padołu Zamojskiego, nad Wieprzem, w granicach Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego i otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego.
