łańcuchami

Encyklopedia PWN

geol. rozległe, nieckowate obniżenie dna oceanicznego na głębokości 2500–6000 m, rozdzielone progami, wałami lub grzbietami podwodnymi;

egzonukleazy

[gr.-łac.],

enzymy z klasy hydrolaz, katalizujące odłączenie nukleotydów od końców łańcuchów kwasów nukleinowych: DNA (egzodeoksyrybonukleazy) lub RNA (egzorybonukleazy), niektóre mogą działać na oba te kwasy;

enzymy

[gr. en zýmē ‘w zaczynie’],

biokatalizatory, dawniej fermenty,

białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.

fibryna

[łac. fibra ‘włókno’],

włóknik,

nierozpuszczalne białko włókienkowe powstające z fibrynogenu w procesie krzepnięcia krwi;

hercynidy, waryscydy,

łańcuchy górskie, które powstały w wyniku procesów tektonicznych orogenezy hercyńskiej;

kenozoik

[gr. kainós ‘nowy’, zōḗ ‘życie’],

era kenozoiczna,

najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>