ładowanie
Encyklopedia PWN
zakład górniczy stanowiący wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków służących do wydobywania kopaliny ze złoża.
koparka, czerparka,
maszyna, często samojezdna, przeznaczona do odspajania gruntu (przy robotach ziemnych) lub kopaliny (w górnictwie odkrywkowym), przemieszczania urobku na niewielką odległość, ładowania na środki transportu lub odkładania;
przyrządy wchodzące w skład wyposażenia statku powietrznego, przekazujące dane umożliwiające lub ułatwiające załodze pilotaż, nawigację, kontrolę pracy zespołu napędowego oraz kontrolę funkcjonowania zespołów statku (np. podwozia, klap) i instalacji (np. tlenowej, klimatyzacji).
wojsk. nazwa: 1) przyrządu do szybkiego ładowania naboi w taśmy i magazynki pistoletów i karabinów maszyn., 2) zasobnika do doprowadzania naboi do komory nabojowej karabinu maszyn., 3) zasobnika zawierającego kilka naboi, wstawianego do magazynka broni strzeleckiej.
urządzenie do zapisywania (rejestracji) na taśmie magnetycznej (magnetyczny zapis) i odczytywania z niej sygnału wizyjnego (obrazu przetworzonego na sygnał elektryczny) i towarzyszącego mu sygnału fonicznego (dźwięku przetworzonego na sygnał elektryczny);
jednostka amunicji zawierająca wszystkie elementy niezbędne do oddania strzału z broni palnej (n. strzelecki, n. artyleryjski), wywołania wybuchu (n. minerski, n. saperski) lub wykonania innego zadania (np. n. pirotechniczny, n. sygnałowy).
