ów
Encyklopedia PWN
Bessenyei
węgierski poeta, prozaik i dramatopisarz.
[bẹszeniei]
György, ur. 1747, Bercel (komitat Szabolcs), zm. 24 II 1811, Pusztakovácsi (komitat Hajdú-Bihar),
Bhagawadgita
Gita, Pieśń Pana, sanskrycki poemat rel.-filoz., część VI księgi indyjskiego eposu Mahabharata, zawierający kwintesencję doktryny hinduizmu.
[sanskr. bhagavān ‘ten, któremu należy się udział’, ‘pan’, ‘bóg’, ‘wzniosły’, gītā ‘święta pieśń’],
wł. teolog, lekarz, dyplomata; czołowy przedstawiciel antytrynitaryzmu;
zbiór ksiąg świętych w judaizmie i chrześcijaństwie.
angielski wczesnoromantyczny poeta i mistyk, malarz, rysownik i rytownik.
bohater kulturowy, heros kulturowy,
w mitach, eposie i folklorze postać nauczyciela kultury, twórcy i obrońcy jej porządku, niekiedy w postaci kobiecej.