zębowych
Encyklopedia PWN
dział stomatologii zajmujący się leczeniem ubytków uzębienia, przywracaniem uszkodzonych lub utraconych funkcji narządu żucia, z poprawą wyglądu estetycznego twarzy oraz działaniami profilaktycznymi polegającymi na zapobieganiu: zmianom w stawach skroniowo-żuchwowych, wadom zgryzu oraz chorobom przyzębia.
litera alfabetu pol. (od XVI w.); oznacza spółgłoskę przedniojęzykowo-zębową ł lub niezgłoskotwórcze u (
).
).
ornitopody, Ornithopoda,
podrząd 2-nożnych dinozaurów, znany od początku jury do końca kredy;
przedtrzonowe zęby, przedtrzonowce,
zęby ssaków wyrastające w bocznych częściach łuków zębowych, między kłami a zębami trzonowymi (uzębienie);
dolna szczęka aparatu gębowego kręgowców (żuchwowców), połączona ruchomo ze szczęką górną lub mózgoczaszką;
