ornitopody

ornitopody, Ornithopoda,

podrząd 2-nożnych dinozaurów, znany od początku jury do końca kredy;

najbardziej zróżnicowane, najliczniejsze i najdłużej żyjące gady kopalne — od późnego triasu do końca kredy; przystosowane do zbierania, rozdrabniania i żucia zróżnicowanego pokarmu roślinnego; wyróżnia się wiele rodzin, m.in.: hipsylofodonty (Hypsilophodontidae) — dł. 1–4 m, z małymi czaszkami, zwinne, z chwytnymi kończynami przednimi, znane od środkowej jury do późnej kredy z Ameryki Północnej, Azji, Australii i Europy; iguanodonty (Iguanodontidae) — dł. do 9 m, z dużymi, długimi czaszkami, masywnym szkieletem, pierwszym palcem ręki przekształconym w sztyletowaty wyrostek i o masywnych, trójpalcowych kończynach tylnych; znane od wczesnej jury do końca kredy na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy; hadrozaury (Hadrosauridae), zw. kaczodziobymi dinozaurami, dł. do 10 m, z dużymi czaszkami, bezzębnym, spłaszczonym i rozszerzonym przodem pyska i złożonym uzębieniem policzkowym w postaci zwartych baterii zębowych, przystosowanych do miażdżenia twardej roślinności; u wielu form na sklepieniu czaszki występują wyrostki kostne w postaci rogów i hełmów z komorami powietrznymi wewnątrz; kończyny przednie zbud. lekko, czteropalcowe lub trójpalcowe, zakończone kopytami; znane z masowych nagromadzeń szkieletów, odcisków skóry, gniazd jaj; opiekowały się potomstwem; żyły w późnej kredzie na terytoriach Ameryki Północnej i Południowej, Azji i Europy.