zwierzęcy

Encyklopedia PWN

naturalne lub przetworzone mieszaniny, gł. triacylogliceroli różnych kwasów tłuszczowych, pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, stanowiące jeden z podstawowych składników żywności, o wysokiej wartości energ.(ok. 38 kJ/g);
weterynaria
[łac.],
nauka o chorobach zwierząt, ochronie ich zdrowia, higienie żywności pochodzenia zwierzęcego oraz zespół umiejętności praktycznych związanych z zapobieganiem chorobom i zwalczaniem ich, leczeniem chorych zwierząt i ochroną ludzi przed chorobami odzwierzęcymi.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
produkty otrzymywane gł. z surowców roślinnych, także zwierzęcych lub biomasy drobnoustrojów;
gleba
[łac.],
naturalny twór wierzchniej warstwy skorupy ziemskiej powstały ze zwietrzeliny skalnej w wyniku oddziaływania na nią zmiennych w czasie i przestrzeni czynników glebotwórczych;
kenozoik
[gr. kainós ‘nowy’, zōḗ ‘życie’],
era kenozoiczna,
najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia