zapłon
Encyklopedia PWN
źródło światła elektr., w którym światło jest wytwarzane przez wyładowanie elektryczne w gazie, parach metalu (rtęć, sód) lub mieszaninie kilku gazów lub par.
liczba cetanowa, LC,
wielkość charakteryzująca zdolność paliwa ciekłego do samozapłonu w tłokowym silniku spalinowym o zapłonie samoczynnym (silniku Diesla);
pojazd trakcyjny przeznaczony do ciągnięcia, a niekiedy popychania, pociągów.
Otto Nikolaus August 
, ur. 10 VI 1832, Holzhausen auf der Haide (księstwo Nassau), zm. 26 I 1891, Kolonia,
niemiecki konstruktor i przemysłowiec.
, ur. 10 VI 1832, Holzhausen auf der Haide (księstwo Nassau), zm. 26 I 1891, Kolonia,
silnik wysokoprężny, silnik Diesla,
silnik spalinowy tłokowy o zapłonie samoczynnym, w którym zapłon wtryśniętego paliwa (oleju napędowego) następuje wskutek silnego podwyższenia temperatury powietrza zawartego w cylindrze w wyniku jego sprężenia;
zjawisko przepływu prądu elektrycznego w dielektrykach pod wpływem pola wyładowanie elektryczne.
