zapłon
Encyklopedia PWN
urządzenie elektr. z 2 elektrodami, między którymi następuje przebicie przy określonej wartości napięcia (zw. napięciem zapłonu);
urządzenie do wytwarzania iskry elektr. między elektrodami świecy zapłonowej w silnikach spalinowych o zapłonie iskrowym;
kapiszon
wojsk. spłonka do inicjowania zapłonu ładunku prochowego w komorze nabojowej kapiszonowych karabinów i pistoletów (stosowanych w XIX w., ładowanych odprzodowo);
[fr.],
fot. ogólna nazwa lamp emitujących w krótkim czasie (nanosekund, milisekund) strumień światła lub innego promieniowania elektromagnetycznego, m.in. rentgenowskiego (np. Hivatronic, Fexitron), do oświetlenia lub opromienienia fotografowanego obiektu.
Lenoir
fr. inżynier i wynalazca;
[lönuạ:r]
Jean Joseph Étienne, ur. 12 I 1822, Mussy-la-Ville (Belgia), zm. 7 VIII 1900, La Varenne (dep. Maine-et-Loire),
liczba oktanowa, LO,
wielkość charakteryzująca odporność paliwa ciekłego na spalanie detonacyjne w silnikach spalinowych z zapłonem iskrowym;
