zapach
Encyklopedia PWN
psychol. elementarne składniki procesu poznawczego powstające wskutek działania bodźców na poszczególne narządy zmysłów;
stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.
zapachowe gruczoły, gruczoły wonne,
anat. wyspecjalizowane gruczoły skórne wielu ssaków o znaczeniu rozpoznawczym, ułatwiającym odnajdywanie partnerów płciowych w okresie rozrodczym;
lotne związki org. odznaczające się charakterystycznym, na ogół przyjemnym zapachem, które dzięki niemu znalazły zastosowanie praktyczne;
stałe (bezpostaciowe) lub ciekłe substancje pachnące wytwarzane przez drzewa i krzewy w wyniku normalnej przemiany materii lub jako substancje ochronne, wydzielane wskutek uszkodzenia tkanek roślin (np. nacięć pnia);
zapaliczka cuchnąca, asafetyda, Ferula assa-foetida (Scorodosma foetidum),
gat. byliny z rodziny selerowatych (baldaszkowatych), występujący w środkowej Azji na stepach i półpustyniach Afganistanu, Iranu i Turkiestanu;
