z przeładowania
Encyklopedia PWN
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
bizantyńska literatura, literatura bizantyjska,
tworzona w języku gr. w okresie cesarstwa wschodniorzym. (395–1453);
manieryzm
termin używany w historii sztuki, przyjęty od lat 20. XX w. na określenie zjawisk w sztuce europejskiej XVI w.
[fr. maniérisme < manière ‘sposób’],
białkomocz, proteinuria,
med. obecność białka ustrojowego w moczu w ilości przekraczającej fizjologiczną;
bizantyńska muzyka, muzyka bizantyjska,
muzyka cesarstwa wschodniorzym. (IV–XV w.). Najdonioślejszą rolę odegrał ośrodek wschodni w kształtowaniu muzyki religijnej;
