wyrazu
Encyklopedia PWN
zatrucie, intoksykacja,
med. zaburzenie czynności komórek, tkanek lub narządów wskutek działania substancji egzogennych (pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, chem., jadów bakteryjnych) lub pochodzenia endogennego (nadmiar hormonów tarczycy, gestoza, samozatruwanie się metabolitami nie wydalanymi, np. w mocznicy, niewydolności wątroby, gorączce);
koncepcja polityki gospodarczej w Polsce w 2. połowie XVI–XVII w. głosząca potrzebę zakazu wyjazdów polskich kupców za granicę;
pojęcie i geneza zbrodnii wojennych została po raz pierwszy wprowadzona do prawa i praktyki międzynarodowej podczas i na zakończenie I wojny światowej, znajdując normatywny wyraz w artykule 228 traktatu wersalskiego z 1919, który przewidywał karalność czynów naruszających prawa i zwyczaje wojenne.
językozn. jedna z podstawowych kategorii składniowych, w szerszym rozumieniu — jednostka komunikacji językowej, czyli przekazywania sobie informacji za pomocą języka.
rzeźbiarz;
złożenie, compositum,
wyraz składający się z 2 tematów leksykalnych oraz formantu słowotwórczego o lub i/y;
