wypukłego

Encyklopedia PWN

rzemiosło i gałąź przemysłu zajmujące się reprodukcją tekstów i obrazów za pomocą drukowania.
zbiór elementów drukujących przeznaczony do przenoszenia farby drukowej na podłoże drukowe (papier, tkaninę, folię z tworzyw sztucznych lub metalową i in.) różnymi metodami drukowania.
farby drukowe, farby drukarskie, farby poligraficzne, farby graficzne,
farby używane w procesie drukowania.
współczesna technika graficzna wypukła;
instrument muz. z grupy idiofonów, pochodzenia azjat. (w Europie od średniowiecza);
grafika
[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],
dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia