wtórnych
Encyklopedia PWN
ideolog i twórca sekty o charakterze teozoficznym (teozofia);
anat. drewniałe beleczki biegnące promieniowo przez światła komórkowe w drewnie wtórnym roślin.
gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).
tworzywa syntetyczne, których wygląd zewn. oraz niektóre właściwości fiz. są podobne do skóry naturalnej;
park narodowy o pow. 8099 ha, w tym pod ścisłą ochroną 546 ha (2022), zał. 2001 przy ujściu Warty do Odry;
