wtórnych
Encyklopedia PWN
ciało wysyłające światło wytworzone w wyniku przemian energii (ź.ś. pierwotne) lub odbijające światło nań padające (ź.ś. wtórne);
tektonika
geol. dział geologii, nauka zajmująca się ruchami i deformacjami litosfery, a zwłaszcza skorupy ziemskiej, oraz wykształceniem i genezą wielkich struktur geol.;
[gr. tektonikós ‘budowniczy’],
aparat, którego obudowa jest wykonana z łatwo zniszczalnej lub nadającej się do przetworzenia masy plastycznej, a pozostałe podzespoły mogą być wykorzystane jako surowiec wtórny. Ważną cechą jest też małe zużycie energii elektrycznej.
zjawisko opt. w atmosferze ziemskiej, powstające wskutek załamania, rozszczepienia i całkowitego wewn. odbicia promieni świetlnych (gł. Słońca, czasem Księżyca) przez krople wody (deszczu, mgły i in.);
Timor, Pulau Timor,
największa wyspa w archipelagu Małych W. Sundajskich, między morzami Sawu i Banda (O. Spokojny) oraz Timor (O. Indyjski);
fizykochemik;
