Timor, Pulau Timor,
największa wyspa w archipelagu Małych W. Sundajskich, między morzami Sawu i Banda (O. Spokojny) oraz Timor (O. Indyjski);
Timor
Encyklopedia PWN
pow. 30,8 tys. km2, ok. 3 mln mieszk.; zachodnia część wchodzi w skład prow. Małe W. Sundajskie Wschodnie (Nusa Tenggara Timur), wschodnia — stanowi oddzielne państwo Timor Wschodni. W. górzysta, najwyższy szczyt Tata Mailau (Ramelau), 2960 m; na wybrzeżu niewielkie niziny; liczne rzeki; we wschodniej części gorące źródła. Klimat podrównikowy wilgotny; średnia temp. miesięczna na nizinach 25–27°C; suma roczna opadów od 800 mm na północnym wybrzeżu do 1500 mm na południowym i zachodnim (maksimum od grudnia do marca). Pierwotną roślinność Timoru tworzyły lasy monsunowe z dużym udziałem drzew sandałowych; dziś ich miejsce zajęły przeważnie kultury tropik. lub wtórne sawanny i zbiorowiska trawiaste. Pospolicie uprawiane: ryż (odmiana sucha), kukurydza, palma kokosowa, bataty, kawa, tytoń, na terenach sztucznie nawadnianych — bawełna; hodowla bydła, koni, owiec; połów ryb; linii kol. brak.
Historia. Odkryty 1520 przez Portugalczyków; 1613–18 zachodnia część Timoru zajęta przez Holendrów; ostatecznie podzielony między oba państwa na mocy traktatów 1860 i 1914; 1942–45 okupowany przez Japończyków; 1950 Timor Zachodni (hol.) przyłączył się do Indonezji; Timor Wschodni do 1975 pozostawał kolonią portugalską, następnie siłą został przyłączony do Indonezji. Od 20 V 2002 stanowi samodzielne państwo.
