wtórne
Encyklopedia PWN
strumień wysokoenergetycznych cząstek docierających do zewnętrznych warstw atmosfery ziemskiej z przestrzeni kosmicznej (promieniowanie kosmiczne pierwotne) bądź też powstałych w wyniku zderzeń tych cząstek z atomami atmosfery (promieniowanie kosmiczne wtórne).
reakcja wywołana absorpcją promieniowania elektromagnetycznego w zakresie nadfioletowym, widzialnym lub podczerwonym, które bezpośrednio lub pośrednio (poprzez cząsteczki fotosensybilizatorów) powoduje wzbudzenie elektronowe cząsteczek substratów;
receptory
biol.:
[łac.],
fiz. zjawisko powstawania w ośrodku, w którym się rozchodzi fala pierwotna, fal wtórnych (niespójnych z nią), rozchodzących się w różnych kierunkach;
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
anat. tylna część mózgu kręgowców, powstała z trzeciego, tylnego, pierwotnego pęcherzyka mózgowego;