wola
Encyklopedia PWN
termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.
apatia
religiozn. wg Ojców Kościoła wschodniego doskonałość duchowa, poddanie woli ludzkiej woli boskiej, nieosiągalna bez pomocy Boga; w duchowości zakonnej warunek pokoju duszy.
[gr. apátheia < apathḗs ‘nie doznający’],
amerykańska filozof i politolog, pochodzenia żydowskiego.
pisarz francuski, romantyk i jednocześnie wielki realista.
Berrecci 
, ur. między 1480 a 1485, Pontassieve(?) k. Florencji, zm. VIII 1537, Kraków,
włoski architekt i rzeźbiarz.
[berẹczczi],
Berecci, Bartolomeo , ur. między 1480 a 1485, Pontassieve(?) k. Florencji, zm. VIII 1537, Kraków,
koncepcja polit. zrodzona we Francji po przewrocie 18 brumaire’a roku VIII (9 XI 1799) i upadku dyrektoriatu;
