apatia
 
Encyklopedia PWN
apatia
[gr. apátheia < apathḗs ‘nie doznający’],
religiozn. wg Ojców Kościoła wschodniego doskonałość duchowa, poddanie woli ludzkiej woli boskiej, nieosiągalna bez pomocy Boga; w duchowości zakonnej warunek pokoju duszy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia