widzieć
Encyklopedia PWN
najstarsza metoda uzyskiwania nieruchomych i ruchomych obrazów stereoskopowych (trójwymiarowych);
aspekt
językozn. kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca opozycję sposobów widzenia akcji; w językach słowiańskich jest to opozycja czasowników dokonanych do niedokonanych;
[łac.],
przedstawicielka amerykańskiej antropologii kulturowej.
ostatni z wielkich klasyków hiszpańskiego Złotego Wieku, nadworny kapelan i dramaturg króla Filipa IV.
charyzmat
religiozn. w wielu religiach szczególna moc, łaska, mądrość, znak widziany w postaci świetlistej aureoli, którą Bóg obdarza wybranych.
[łac. < gr. chárisma ‘dar miłości’],
