wiązaniem wielokrotnym
Encyklopedia PWN
wiązanie chem. utworzone przez więcej niż 1 parę elektronów.
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
Kekulé von Stradonitz 
, ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik niemiecki, jeden z twórców teorii budowy związków organicznych.
[kekulẹ fon sztrạ:donıc]
Friedrich August , ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
polimeryzacja
proces przemiany monomerów jednego rodzaju lub mieszaniny monomerów w makrocząsteczkę.
[gr. polymerḗs ‘wieloczęściowy’],
