użytkowa
Encyklopedia PWN
auksochrom
według klas., empirycznej teorii barwności ugrupowanie atomów, np. –OH, –NH2, które wprowadzone do cząsteczki określonego związku org., tzw. chromogenu, powoduje nasilenie jego barwy i jednocześnie nadaje mu wszelkie cechy barwnika użytkowego (tzn. umożliwia wiązanie z barwionym materiałem);
[gr. aúxō ‘wzmacniam’, chrṓma ‘barwa’],
awangarda
lit., szt. plast., muz. nazwa ogółu wewnętrznie zróżnicowanych tendencji w sztuce XX w., zwłaszcza w jego drugim i trzecim 10-leciu (awangarda „klasyczna”), odznaczających się radykalnym nowatorstwem, skłonnością do eksperymentu i świadomością przyszłościową.
[fr. avant-garde]
