uogólnione
Encyklopedia PWN
kombinatoryka
dziedzina matematyki poświęcona badaniu własności zbiorów skończonych;
[łac. combinatio ‘połączenie’],
Lagrange’a twierdzenie, twierdzenie o przyrostach skończonych, twierdzenie o wartości średniej,
mat. jedno z ważniejszych twierdzeń rachunku różniczkowego: jeżeli y = f(x) oznacza funkcję rzeczywistą ciągłą w przedziale a ≤ x ≤ b oraz różniczkowalną wewnątrz tego przedziału, to w przedziale (a, b) istnieje taka liczba ξ, że f(b) − f(a) = f(ξ)(b − a);
amerykański filozof i psycholog społeczny.
dział analizy mat., poświęcony abstrakcyjnym uogólnieniom znanych pojęć geometrii klas. i matematyki elementarnej: długości odcinka, pola wielokąta, objętości wielościanu, 0-wymiarowej miary liczącej, tzn. liczby elementów zbioru.
psychologiczne poczucie wpływu na bieg wydarzeń;
mat. przypuszczenie sformułowane 1904 przez H. Poincarégo, że jedyną zamkniętą i jednospójną rozmaitością 3-wymiarową jest sfera;
