umysł
Encyklopedia PWN
psychol. pojęcie w ścisłym sensie, trudno definiowalne, odnoszące się do poczucia przeżywania specyficznych stanów mentalnych (zjawisk psychicznych); człowiek dzięki percepcji orientuje się w otoczeniu, dostosowuje swoje działania do znaczenia zdarzeń, ale również zdaje sobie sprawę z treści własnych przeżyć psychicznych (doświadcza własnego „ja”) i samego faktu ich doznawania.
Condorcet 
, markiz, ur. 17 IX 1743, Ribemont, zm. III lub IV 1794, Clamart,
francuski filozof, matematyk, ekonomista i działacz polityczny.
[kądorsẹ]
Jean Antoine Nicolas de , markiz, ur. 17 IX 1743, Ribemont, zm. III lub IV 1794, Clamart,
religiozn. uznawana przez wszystkie religie specyficzna wartość, którą najczęściej określa się przez negację jako brak zmazy w sensie etycznym lub rytualnym;
Davidson
filozof amerykański;
[dẹıwıdsən]
Donald, ur. 6 III 1917, Springfield (stan Massachusetts), zm. 30 VIII 2003, Berkeley (stan Kalifornia),
filozof grecki, najbardziej wszechstronny uczony starożytny przed Arystotelesem, współtwórca atomistycznej teorii budowy świata.
