uczucie
Encyklopedia PWN
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
psychol. zespół aktów psychicznych, głównie uczuć i emocji, związanych z dążeniem do stworzenia stałej relacji interpersonalnej między 2 osobami.
rasa
indyjski termin estetyczny, oznaczający emocje artyst. — składniki treści emocjonalnej dzieła sztuki (nastroje, uczucia bohaterów), uważane za jego istotę, a także wywołane przez nie doznania odbiorcy.
[sanskr., ‘sok’, ‘smak’, ‘esencja’],
pisarz francuski.
asertywność
psychol. umiejętność wyrażania własnych uczuć, opinii, pragnień w sposób adekwatny, otwarty i pozbawiony lęku, a zarazem respektujący uczucia i postawy innych osób;
[ang. assert ‘domagać się uznania’, ‘twierdzić’],
