ubóstwo
Encyklopedia PWN
religiozn. judeochrześc. herezja działająca I–V w. gł. w Palestynie i Syrii; nazwa pochodzi od hebrajskiego ebion [‘ubogi’];
eremici
pustelnicy żyjący w odosobnieniu (indywidualnie lub w grupach), praktykujący ubóstwo, pokutę i modlitwę dla osiągnięcia zbawienia;
[gr. eremía ‘pustynia’, érēmos ‘samotny’],
postawa religijno-światopoglądowa i oparty na niej kierunek literacki XX w.;
fraticelli
obserwancki odłam franciszkanów (spirytuałowie), który oderwał się od swojego zakonu i Kościoła na tle sporu o ścisłe przestrzeganie ślubu ubóstwa
[fraticzẹlli; wł.],
Galbraith
amerykański ekonomista i dyplomata;
[gạ̈lbreıŧ]
John Kenneth , ur. 9 X 1908, Iona Station (prow. Ontario, Kanada), zm. 29 IV 2006, Cambridge (Massachusetts, USA),