spirytuałowie,
obserwancki nurt w obrębie franciszkanów;
spirytuałowie
Encyklopedia PWN
sprzeciwiali się złagodzeniu pierwotnej reguły zakonu i głosili prymat wartości duchowych; spirytuałowie pozostawali w sporze z minorytami żyjącymi we wspólnotach klasztornych (konwentach) oraz byli zwolennikami poglądów Joachima z Fiore na królestwo Ducha Świętego; osiągnęli przewagę w zakonie za rządów gen. Rajmunda Godefroid (obrany 1289); 1294 papież Celestyn V wyodrębnił spirytuałów w zakon celestynów, rozwiązany 1295 przez papieża Bonifacego VIII, co spowodowało ostry konflikt spirytuałów ze Stolicą Apostolską; papież Jan XXII potępił spirytuałów w bullach Sancta Romana (1317) i Gloriosam Ecclesiam (1318); spirytuałowie działali głównie na terenie Włoch i Prowansji; prześladowani przez inkwizycję, ulegli stopniowemu rozproszeniu; radykalny odłam spirytuałów nosił miano fraticellich.
