tętno
Encyklopedia PWN
urządzenie do pomiaru (metodą spektrometryczną) szybkości tętna i saturacji krwi, czyli stopnia wysycenia hemoglobiny tlenem;
Santorio Santorio, Sanctorius, ur. 29 III 1561, Justinopolis (ob. Koper, Słowenia), zm. 6 III 1636, Wenecja,
wł. lekarz i fizjolog;
narząd mięśniowy, którego skurcze wywołują krążenie krwi;
jeden z fizjol. symptomów procesów emocjonalnych, wyrażający się w zmianie oporu elektr. skóry i zmianie potencjałów elektr. między 2 punktami skóry;
przyrząd do osłuchiwania narządów wewn., gł. serca, płuc, jamy brzusznej, tętna płodu;
