typ aglutynacyjny
Encyklopedia PWN
typ morfologiczny języków, w których podstawowym środkiem wyrażającym kategorie i stosunki gramatyczne jest aglutynacja;
szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;
aglutynacja
językozn. zjawisko morfologiczne polegające na tworzeniu form wyrazowych przez dołączenie do rdzenia lub tematu jednofunkcyjnych morfemów gramatycznych (morfem);
[łac. agglutino ‘przyklejam’],
araukan języki, języki mapucze,
rodzina andyjskich języków indiańskich;
izolowany język Sumerów;
typologia języków, klasyfikacja typologiczna języków,
ustalanie zasad klasyfikacji systemów językowych ze względu na ich strukturę (fonologiczną, morfologiczną, składniową);
