testament-
Encyklopedia PWN
dziedziczenie, spadkobranie,
przejście spadku jako całości po śmierci osoby fiz. (spadkodawcy) na jedną lub kilka osób fiz. lub prawnych (spadkobierców, dawniej: dziedziców).
historia form, niem. Formgeschichte, morfokrytyka,
w egzegezie bibl. element badań nad historią powstania tekstu, a zarazem nazwa szkoły i metody w hermeneutyce biblijnej, wpływowej w protestantyzmie liberalnym 1. poł. XX w.;
badania prowadzące do ustalenia oryginalnego brzmienia tekstu Biblii, stanowiące wstępny etap egzegezy biblijnej;
księgi deuterokanoniczne
księgi wtórnokanoniczne, których przynależność do kanonu bibl. była lub jest kwestionowana — w odróżnieniu od powszechnie przyjętych w chrześcijaństwie ksiąg „protokanonicznych”;
[gr. deúteros ‘drugi’, kanṓn ‘norma’, ‘lista’],
Marcjon z Synopy, ur. ok. 100, zm. ok. 165,
gnostyk chrześc., założyciel marcjonitów;
tłumacz i pisarz reformacyjny;
