testament-
Encyklopedia PWN
zbiór ksiąg świętych w judaizmie i chrześcijaństwie.
Jezus Chrystus
założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.
[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],
Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,
apokryfy
religiozn. starożytne pisma religijne — żydowskie i chrześcijańskie, które nawiązują do literatury biblijnej, ale nie weszły do kanonu.
[gr. apókryphos ‘ukryty’],
przekłady Biblii na język polski;
apokaliptyka
literatura objawieniowa, nurt piśmiennictwa żydowskiego i wczesnochrześcijańskiego III w. p.n.e.–II w. n.e. przedstawiający idee religijne w formie objawienia od Boga, podyktowanego ludziom lub przekazanego przez obrazy.
[gr. apokálypsis ‘odsłonięcie’, ‘objawienie’],
