termiczna
Encyklopedia PWN
element przeznaczony do prowadzenia (przewodzenia) prądu elektr. wzdłuż wyznaczonej nim drogi.
hermetyczny ubiór kosmonauty zapewniający funkcjonowanie organizmu oraz zdolność do pracy w rozrzedzonej atmosferze i w przestrzeni kosmicznej;
obróbka wyrobów włókienniczych (gł. termiczna lub hydrotermiczna — np. w parze nasyconej), w wyniku której następują zmiany struktury włókna przy jednoczesnym wyrównaniu naprężeń wewn.;
szklanokrystaliczne materiały, materiały szkłoceramiczne, materiały dewitryfikacyjne, dewitryfikaty,
materiały jednorodne, złożone z drobnych ziaren krystalicznych (o mikro- lub nanometrycznych rozmiarach) otoczonych szklistą osnową, pod względem budowy i niektórych właściwości zbliżone do ceramiki, lecz wytwarzane i formowane metodami szklarskimi (co daje możliwość łatwego nadawania wyrobom skomplikowanych kształtów).
światło, promieniowanie optyczne,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości od ok. 380 nm (fiolet) do ok. 760 nm (czerwień), wykrywane przez oko ludzkie (wzrok);
zbiory wartości temperatury uporządkowane zgodnie z przyjętymi założeniami (skala wielkości fizycznej).
