stabilizacja wyrobów włókienniczych

stabilizacja wyrobów włókienniczych,

obróbka wyrobów włókienniczych (gł. termiczna lub hydrotermiczna — np. w parze nasyconej), w wyniku której następują zmiany struktury włókna przy jednoczesnym wyrównaniu naprężeń wewn.;

poprawia właściwości wyrobów: kurczliwość, odporność na gniecenie, stabilność formy, układalność, zdolność sorpcji barwników.