teoretyczna
Encyklopedia PWN
ekon. nazwa koncepcji stanu równowagi światowej (nadana przez jej krytyków i powszechnie używana), przedstawionej 1972 przez zespół pod kierownictwem D.L. Meadowsa w I Raporcie dla Klubu Rzymskiego (wydanie polskie pt. Granice wzrostu 1974);
fiz. zagadnienie ruchu n ciał (punktów materialnych) oddziałujących na siebie siłami grawitacji, rozpatrywane w mechanice teoretycznej i mechanice nieba;
matematyk;
zbiór działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania, realizowanych w następującej sekwencji: planowanie (wybór celów i sposobów ich osiągania oraz precyzowanie stosownych zadań i terminów ich wykonania); organizowanie (przydzielanie i zapewnianie zasobów, niezbędnych do realizacji zaplanowanych działań, w sposób gwarantujący skuteczność i sprawność zarządzania); przewodzenie (kierowanie, motywowanie do współpracy w trakcie realizacji zadań); kontrolowanie (stała obserwacja postępów i podejmowanie korygujących decyzji).