teologiczny
Encyklopedia PWN
bogoczłowieczeństwo
koncepcja teologiczna występująca przede wszystkim w tradycji prawosł., odnosząca się do bosko-ludzkiej rzeczywistości Chrystusa,
[ros. bogoczełowieczestwo, bogoczełowiecznost'],
Bóg Ojciec, Ojciec,
w chrześcijaństwie imię pierwszej Osoby Trójcy Świętej;
żydowski filozof, pedagog, jeden z twórców filozofii dialogu, badacz chasydyzmu.
filozoficzne określenie najdoskonalszego bytu;
teolog i pedagog żydowski;
pisarz fr.; biskup katolicki;