teledetekcja

Encyklopedia PWN

[gr. tḗle ‘daleko’, łac. detectio ‘wykrywać’],

telekom. metoda pozyskiwania informacji o obiektach i zjawiskach zachodzących na Ziemi (także na innych planetach) za pomocą urządzeń nie będących w bezpośrednim (fizycznym) kontakcie z badanym obiektem;

teledetekcja satelitarna,

dziedzina teledetekcji obejmująca pomiary przeprowadzane przy użyciu urządzeń (gł. kamer fot., radiometrów, skanerów, radiolokatorów, grawimetrów, magnetometrów) umieszczanych w sztucznych satelitach.

Centrum Badań Kosmicznych (CBK),

instytut nauk. PAN w Warszawie (posiada także jednostki organizacyjne we Wrocławiu i Borowcu k. Poznania);

Ciołkosz Jan Andrzej, ur. 8 X 1939, Rozwadów,

geograf i kartograf;

Interkosmos

[łac.-gr.],

program międzynar. współpracy w dziedzinie badań i wykorzystania przestrzeni kosm. w celach pokojowych;

aerologia

[gr. aḗr ‘powietrze’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

nauka dotycząca zjawisk i procesów, zachodzących w atmosferze swobodnej (na wys. od kilkudziesięciu m do 30 km), oraz metod pomiarów elementów meteorologicznych w tej warstwie.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>