słaby
Encyklopedia PWN
książe siedmiogrodzki od 1661;
apodyzacja
technika usunięcia pierścieni dyfrakcyjnych (Airy’ego plamka) z tworzonego przez układ opt. obrazu punktu przez umieszczenie w przysłonie aperturowej filtru, którego absorpcja jest niejednakowa w różnych miejscach przysłony;
[gr.],
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.
Artemizjon, Artemísion,
najbardziej na północ wysunięty przyl. Eubei, wyspy gr. na M. Egejskim, w pobliżu Histiai;
obszary, gdzie nie występują trzęsienia ziemi, na których tylko wyjątkowo przejawia się słaba aktywność sejsmiczna;
astenolit
geol. hipotetyczne lokalne nagromadzenie magmy, np. pod skorupą ziemską, powstałe przez częściowe przetopienie materii wskutek dopływu ciepła pochodzącego z rozpadu pierwiastków promieniotwórczych;
[gr. asthenḗs ‘słaby’, líthos ‘skała’],
