sądowym
Encyklopedia PWN
wikariusz
określenie prezbitera (księdza) pełniącego wyznaczoną funkcję kośc.;
[łac. vicarius ‘zastępca’, ‘następca’],
angielski poeta, prozaik, eseista i dramatopisarz, pochodzenia irlandzkiego.
w dawnej Polsce ustawy wydawane przez rady miejskie lub ławy sądowe miast na prawie niemieckim, uzupełniające istniejące przepisy prawne zgodnie z aktualnymi potrzebami miasta;
Wilno, Vilnius ,
stolica Litwy, na południowym wschodzie kraju, w odległości 315 km od Morza Bałtyckiego i 32 km od granicy z Białorusią.
Wisznia, ukr. Wysznia, Vyshnia,
rz., prawy dopływ Sanu, płynie na Ukrainie, a tylko w dolnym biegu w Polsce, w Pradolinie Podkarpackiej, w woj. podkarpackim;
wojny polsko-krzyżackie1308–1521,
wojny toczone przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie w celu powstrzymania ekspansji terytorialnej zakonu krzyżackiego lub odzyskania utraconych ziem.