sądowniczego
Encyklopedia PWN
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
nurt ewangelicyzmu reformowanego, przyjmujący prezbiteriański ustrój Kościoła;
prikazy
centralne organa zarządu państwowego w Rosji XV–XVIII w.;
[ros.],
Rada Indii, hiszp. Consejo de Indias,
wyłoniona 1519 grupa członków Rady Kastylii, która zajmowała się sprawami Indii, czyli pozaeuropejskiej posiadłości Kastylii, 1524 przekształcona w samodzielny urząd;
tytuł władców hinduskich państw indyjskich (żona radży — rani) oraz hinduskich i buddyjskich państw Azji Południowo-Wschodniej;
Republika Południowej Afryki, Południowa Afryka,
państwo w południowej Afryce, nad Oceanem Atlantyckim i Oceanem Indyjskim
