radża
 
Encyklopedia PWN
radża
[sanskr.],
właśc. radźa,
tytuł władców hinduskich państw indyjskich (żona radży — rani) oraz hinduskich i buddyjskich państw Azji Południowo-Wschodniej;
u indyjskich Arjów obierany przez lud, był zwierzchnikiem wojskowym i miał władzę sądowniczą, później, w związku z teorią o boskości króla, uznawany za właściciela całej ziemi; żona radży — rani.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia