szczep
Encyklopedia PWN
roln. ukorzeniona roślina, na której szczepi się (szczepienie roślin) lub okulizuje (oczkowanie) część innej rośliny;
część drzewa owocowego (najczęściej pień i rozwidlenia konarów), pochodząca z odmiany o szczególnej wytrzymałości na mróz oraz odporności na choroby kory i drewna;
ssaki, Mammalia,
gromada stałocieplnych kręgowców, których młode żywią się wydzieliną gruczołów mlecznych matki.
powstawanie nowych wariantów patogenów (osobników o zmienionych cechach) w wyniku zmian w ich materiale genetycznym.
w szkółkarstwie sadowniczym i ozdobnym odcinek, zwykle środkowy, pędu (odmian szlachetnych) z kilkoma pączkami, szczepiony (szczepienie roślin) na podkładce w celu otrzymania szczepu albo okulizacji (oczkowanie).
wirusy, których naturalnym gospodarzem są bakterie;
