sygnałów echa
Encyklopedia PWN
wrażenie słuchowe (lub zmierzony sygnał) wywołane przez powracający impuls fali sprężystej odbitej od przeszkody, dochodzące do obserwatora (lub odbiornika) z takim opóźnieniem czasowym, które pozwala na odróżnienie go od impulsu fali bezpośredniej;
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
echolokacja
fiz. aktywna metoda poszukiwania, wykrywania i określania położenia (lokacji) obiektów za pośrednictwem sygnałów nadanych (wysłanych przez źródło — operatora);
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],
echosonda
urządzenie nadawczo-odbiorcze wykorzystujące zjawisko echa (echolokacja) jako źródło informacji o obiekcie, od którego nastąpiło odbicie impulsu fali ultradźwiękowej (tzw. impulsu sondującego);
[gr.-fr.],
echolokacja
biol. zdolność niektórych zwierząt do znajdowania przeszkody lub identyfikacji ofiary na podstawie porównania charakterystyki wydanych przez siebie dźwięków z dźwiękami (echem) odbitymi od obiektu;
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],