stężonym
Encyklopedia PWN
metoda oznaczania zawartości azotu w związkach organicznych;
samorzutny proces rozpadu cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad, soli) w roztworach na dodatnio i ujemnie naładowane cząstki, tj. jony;
termin wprowadzony 1968 przez I. Prigogine’a na określenie spontanicznego porządkowania się układów termodynamicznych dalekich od stanu równowagi, w celu odróżnienia od struktur występujących w równowadze termodynamicznej, np. kryształów.
elektroda, której potencjał zależy od rodzaju i stężenia badanego jonu;
fibra
produkt otrzymywany przez sprasowywanie na gorąco i wysuszenie papieru, poddanego uprzednio kąpieli w stężonym roztworze chlorku cynku;
[łac.],
glin, Al, aluminium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 13;
