Dumasa metoda

Dumasa metoda,

metoda oznaczania zawartości azotu w związkach organicznych;

polega na utlenieniu próbki badanego związku w wysokiej temperaturze za pomocą tlenku miedzi(II) (CuO) w strumieniu ditlenku węgla; gazowe produkty (CO₂, H₂O, N₂) wprowadza się do azotomierza wypełnionego stężonym roztworem wodorotlenku potasu — objętość wypartego roztworu, odpowiadająca objętości wolnego azotu, pozwala obliczyć zawartość azotu w badanym związku; została oprac. 1830 przez J.B.A. Dumasa.